Arno in de Ancienne Belgique (Brussels) - laatste concert 2019-2020

Laatste concert van muzikant en zinger Arno, frontzanger voorheen T.C. Matic

960x540
25 frames/sec

96 bkps
48.000 kHz

1 bestand = 1,78 GB


Arno koos aanvankelijk voor het beroep van kok, maar was in zijn jonge jaren vooral geïnteresseerd in muziek. Vooral uit Engeland geïmporteerde bluesplaten inspireerden hem.

Als mondharmonicaspeler werkte hij samen met muzikanten uit de Oostendse rockscene vooraleer hij rond 1970 in zijn eerste "echte" groep belandde, Freckleface, geleid door zanger/bassist Paul Vandecasteele en gitarist Paul Decoutere. Arno zong destijds sporadisch en beperkte zich meestal tot solo's op de mondharmonica. Freckleface maakte een plaat met uitgesponnen bluesrocknummers, maar had op het podium meer succes dan in de platenwinkel.

In 1972 gingen Arno en Decoutere verder als duo onder de naam Tjens Couter. De groep wisselde bluesnummers af met uitstapjes richting tango en reggae. Na de debuutplaat "Who Cares" groeide Tjens Couter van een duo naar een kwintet en werd de muzikale koers verlegd naar pubrock. Een tweede album volgde. In 1978 waren Arno en Decoutere te zien in de film Le concert d'un homme seul.

Pas in 1980 kwam de grote doorbraak met de groep T.C. Matic, een groep die aanvankelijk voor 80 procent dezelfde samenstelling had als Tjens Couter. De groep maakte vier albums, ging op tournee door Europa en had een paar hits, waaronder Oh la la la. Ook Que pasa en Putain, putain zijn uitgegroeid tot klassiekers, die steevast deel uitmaken van Arno's liveset.[bron?] Zes jaar later hield T.C. Matic het voor bekeken.

Arno besloot het solo te wagen. Hij bracht in 1986 zijn solodebuut uit onder de titel Arno. Forget the Cold Sweat is daarvan een bescheiden hit geweest. Op dit nummer zingt onder anderen ook Kaz Lux mee. Arno ging voor dit album dan wel solo, hij kon toch nog een beroep doen op verscheidene ex-TC Matic leden. Serge Feys, die ook vele andere Arno cd's zou produceren, trad op als producent en als toetsenist (keyboards). Ook gitarist Jean-Marie Aerts was van de partij, en zou nog jaren deel blijven uitmaken van Arno's vaste begeleidingsband. In het geheel was Arno een behoorlijke cd, met veel funk en blues invloeden en vooral Engelstalige teksten. Ook op zijn volgende albums zou Arno soms in het Frans zingen, maar het Engels was duidelijk prominenter aanwezig. (Franse nummers zouden pas een overwicht krijgen vanaf het in 1995 verschenen Arno à la Française.)

udp://tracker.coppersurfer.tk:69​69/announce

udp://tracker.leechers-paradise.​org:6969/announce

udp://tracker.opentrackr.org:133​7/announce

udp://tracker.internetwarriors.n​et:1337/announce

udp://exodus.desync.com:6969/ann​ounce

udp://9.rarbg.to:2710/announce

udp://tracker.cyberia.is:6969/an​nounce

udp://eddie4.nl:6969/announce

udp://tracker.zerobytes.xyz:1337/announce

udp://ipv4.tracker.harry.lu:80/announce

udp://tracker.torrent.eu.org:451/announce

udp://tracker.leechers-paradise.org:6969/announce

udp://p4p.arenabg.com:1337/announce

udp://tracker.tiny-vps.com:6969/announce

udp://bt1.archive.org:6969/announce